Adults Movie
Beloved little Treasure เธอคือสมบัติของผม
[English
translator thanks, trungtnguyen123.org]
บทที่ 89 (หนังผู้ใหญ่)
ตกดึกคืนนั้น เวลา 21.30 น.
บรรดาสาวใช้ในคฤหาสน์ของตระกูลฮาวก็ต้องตกใจเมื่อได้ยินเสียงข้าวของเครื่องใช้แตกหัก
พวกเขาแทบไม่ต้องคิดมากเลยเพราะนั้นคงเป็นเสียงจากพายุที่ชื่อว่าฮาวเหยียนเชอแน่นอน
จากนั้นเจ้าของบ้านก็หุนหันออกจากห้องไปด้วยสภาพอารมณ์ที่ปกติเหมือนเดิมต่างจากขามาช่วงหัวค่ำเป็นอย่างมาก
กลับกันย้อนกลับไปดูในห้องทำงานตอนนี้ เจียทูและยี่ทูกำลังนอนโอดโอยอยู่ใต้ซากโต๊ะที่ดูไม่ออกเลยว่ามันเคยเป็นโต๊ะมาก่อน
เวลา 23.00 น.
ฮาวเหยียนเชอที่ถือถุงเสื้อผ้าสีดำมาด้วยเดินตรงไปที่ห้องทำงานทันที
แต่ก็ต้องชะงักยืนนิ่งอยู่หน้าห้องเมื่อได้ยินเสียงผิดปกติของผู้ชายและผู้หญิงเล็ดลอดออกมา
ในห้องนอนกุนกุนที่กลัวเกินกว่าจะข่มตาให้หลับได้ ลุกมาเปิดโทรทัศน์ดู
เธอไม่ค่อยได้สนใจดูจนกระทั่งหนังดำเนินไปถึงกลางเรื่อง
พระเอกในนั้นเริ่มถอดเสื้อผ้าของนางเอกออก
นางเอกถึงกับตาโตเมื่อเห็นร่างกายเปล่าเปลือยของชายหนุ่มในเรื่อง
สาวสวยคนนั้นถึงกับร้องอ้อนวองเสียงกระเซ่าเมื่อพระเอกจับเธอกดลงที่เตียงและทรมานร่างกายเธอ
จากนั้นก็มีเสียงครวญครางดังออกมา กุนกุนที่นั่งดูอยู่ลืมตาโตของเธอ
จ้องตัวละครทั้งสองตาไม่กระพริบ
ทันใดนั้นเสียงเปิดประตูเข้ามาอย่างแรงก็ดังขึ้นพร้อมกับร่างของฮาวเหยียนเชอ
กุนกุนหันขวับไปมองและยิ้มออกมาได้ เธอกระโดดลงจากเตียงและวิ่งไปกอดเขาทันที
“นายน้อย!! คุณกลับมาแล้ว”
ฮาวเหยียนเชอที่เพิ่งกระชากประตูเข้ามายืนนิ่งให้เธอกอดถึงกับถอนหายใจด้วยความโล่งอกที่รู้ว่าเสียงนั้นไม่ใช่เสียงของกุนกุน
เมื่อกี้ตอนที่ยืนอยู่หน้าห้องแล้วได้ยินเสียงร้องครวญครางไม่เป็นภาษาดังออกมา
แทบจะทำให้เลือดในกายจับนิ่งเป็นน้ำแข็ง
เขาตั้งสติอยู่สักพักแล้วรีบเปิดประตูเข้ามา
ฮาวเหยียนเชอดันตัวเธอออกเพราะหงุดหงิดที่เธอเป็นตันเหตุให้เขาเป็นห่วงจนแทบบ้า
“นี่เธอจะอยู่ที่นี่เพราะอยากดูหนังพวกนี้หรือไงฮะ?”
“เปล่าค่ะ
ความจริงฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าในโทรทัศน์สามารถฉายหนังผู้ใหญ่แบบนี้ได้ด้วย”
ชายหนุ่มเดินไปหยิบรีโมตที่เตียงตั้งใจจะกดปิดมันซะ
แต่เสียงครางอย่างดังที่มาจากนางเอกสาวในโทรทัศน์ ยามที่ทั้งคู่เพิ่งผ่านสงครามรักไปแต่พระเอกในเรื่องยังคงเรียกร้องและเอาแต่ใจกับร่างกายของนางเอกคนนั้นโดยไม่ยอมหยุด
ฮาวเหยียนเชอกลั้นใจ สะกด กักเก็บ อารมณ์ของตัวเองเข้าไปและจิ้มรีโมตปิดมันทันที
จากนั้นก็หันไปเล่นงานเธอ
“นี่เธอกล้านั่งดูหนังนี่คนเดียวไปจนจบเรื่องหรือไง”
“ไม่นะคะ ฉันไม่อยากดู” อารมณ์โกรธของเธอหายไปหมดแล้ว
เธอเดินไปเขย่งและกอดคอเขาไว้เพื่อบอกความต้องการของเธอ “ฉันอยากกลับบ้าน
ไม่อยากอยู่ที่นี่คนเดียว” จากนั้นก็ปล่อยมือจากคอเปลี่ยนมาจับมือเข้าไว้แน่นแทน
ฮาวเหยียนเชอเห็นมือนุ่มของเธออยุ่ในอุ้งมือของเขาก็สบายใจเล็กน้อยเลยจูงมือเธอเดินนำไปที่ประตู
แต่จู่ๆกุนกุนก็ขืนตัวไว้เหมือนนึกอะไรได้ แรงยื้อที่มือทำให้เขาต้องหันกลับมามอง
“เอ่อ..รอก่อนได้มั้ยคะ
ช่วยไปหยิบผ้าห่มมาให้ฉันหน่อยได้มั้ย ฉันอยากคลุมตัว” เธอก้มหน้างุดและพูดต่อว่า
“ฉันไม่ได้ใส่กางเกงชั้นใน
ถ้าเกิด...มีใครเห็นเข้าจะทำไงล่ะคะ”
ฮาวเหยียนเชอมองตามที่เธอพูด
สาวน้อยสวมแค่เสื้อเชิ้ตสีดำของเขาตัวเดียว
แม้มันจะใหญ่แต่ก็ไม่สามารถปกปิดต้นขาของเธอได้
เขาพ่นลมหายใจออกมาและลากเธอออกมาที่โซฟาในส่วนของห้องทำงานก่อนจะชี้ไปที่ถุงช้อปปิ้งสีดำที่เขาถือมาด้วย
“เธอมีเวลา 2 นาที” สั่งจบก็หันไปอีกด้านเพื่อปล่อยให้เธอแต่งตัว
กุนกุนรีบหยิบถุงมาดูด้านนั้นในนั้นมีเสื้อผ้าของเธอพร้อมทั้งชุดชั้นใน
เธอเลยรีบจัดการกับเสื้อผ้าพวกนั้นโดยเร็วก่อนที่เขาจะเปลี่ยนใจ
“เรียบร้อยแล้วค่ะ”
ฮาวเหยียนเชอเลยเดินนำออกมาจากห้องก่อนทิ้งให้เธอวิ่งตามออกมาที่
หญิงสาวรีบวิ่งออกมาเพื่อเกาะแขนเขาไว้
“รอฉันด้วยคนสิคะ” ทั้งคู่เข้าไปในลิฟต์พร้อมกันจนมาถึงชั้นล่าง
ฮาวเหยียนเชอเลยรวบตัวเธอขึ้นมาจากนั้นก็อุ้มไปที่รถ
พร้อมกับขับกลับไปที่คฤหาสน์ด้วยตัวเอง
เมื่อกลับมาถึงห้องนอน
กุนกุนเดินเกาะติดหลังของเขาแน่นยิ่งกว่ากาว จนฮาวเหยียนเชอต้องถามออกมาว่า
“นี่เธอกำลังจะทำอะไร”
“ฉันกลัวค่ะ”
“แล้ว??”
“เอ่อ ฉันขอตามคุณเข้าไปห้องน้ำด้วยคนได้มั้ยคะ
ฉันจะนวดให้คุณเอง”
ครึ่งชั่วโมงต่อมา เธอต้องเดินหน้าแดงออกมาจากห้องน้ำ
ส่วนฮาวเหยียนเชอที่เดินนำออกมานั้นก็รู้สึกผ่อนคลายอย่างบอกไม่ถูก
เขาเดินไปที่เตียงก่อนและล้มตัวลงนอน ทำให้หญิงสาวตั้งท่าจะนอนลงไปด้วย
“ไปอาบน้ำก่อน”
“ไม่เอาค่ะ ฉันจะอาบพรุ่งนี้”
ฮาวเหยียนเชอทำหน้าเหนื่อยใจ
เขาอุ้มเธอขึ้นมาจากเตียงและไปส่งเธอที่ห้องน้ำ
“แต่ฉันไม่อยากอยู่คนเดียวนี่คะ
คุณอยู่กับฉันในนี้ก่อนไม่ได้เหรอคะ” เธออ้อนเสียงหวานและจับแขนเขาไว้แน่น
ดวงตาแวววาวของเธอทำให้ไม่มีใครปฏิเสธคำขอของเธอได้เลยสักครั้ง รวมไปถึงฮาวเหยียนเชอด้วย
“อยู่ในนี้เป็นเพื่อนเธอเนี่ยนะ?”
“ค่ะ”
“แล้วทำไมฉันต้องทำด้วยล่ะ” นี่เธอจะทดสอบความอดทนของเขาหรือยังไง
“ก็ทีเมื่อกี้ฉันยังช่วยคุณอาบน้ำอยู่แลยแถมยังนวดหลังให้ด้วย”
“แล้วฉันขอร้องเธอหรือไง?”
“เปล่าค่ะ แต่ว่าฉันขอร้องนะคะ
ช่วยอยู่ในนี้เป็นเพื่อนฉันก่อนนะคะ”
“ไม่ได้”
กุนกุนใช้ไม้ตาย
เธอเล่นนั่งลงกับพื้นและจับขาเขาไว้เกาะแน่นยิ่งกว่าหมีโคอาล่า
“นายน้อย นะคะ
อยู่เป็นเพื่อนฉันก่อนเถอะนะค้า”
“ไม่”
“ถ้าคุณไม่อยู่เป็นเพื่อนฉัน
ฉันต้องตายแน่ๆ จะมีผีผู้หญิงในนี้มาหลอกฉัน” ฮาวเหยียนเชอหนักใจกับจินตนาการที่กู่ไม่กลับของเธอ
"ถ้าคุณอยู่เป็นเพื่อนฉัน
ฉันยินดีจะตามคุณไปทุกที่เลยนะคะ" เขาจับแขนเธอให้ลุกขึ้นมาก่อนจะใช้นิ้วชี้จิ้มหน้าผากเธอ
2-3 ที พูดอย่างใจเย็นว่า “เธอนั่นล่ะผีผู้หญิงบ้าอะไรนั่น เห้อ...เอาล่ะๆ
ฉันให้เวลาเธอแค่ 15 นาที” เขาหยิกก้นเธอและหมุนตัวไปทางประตูยืนกอดอกนิ่ง
กุนกุนเห็นว่าเขายอมทำตามคำขอเธอเลยรีบเข้าไปในส่วนของที่อาบน้ำก่อนปิดผ้าม่านยังแอบดูว่าเขายังยืนรออยู่หรือเปล่า
10นาทีต่อมากุนกุนเดินออกมาพร้อมกับพันผ้าเช็ดตัวลวกๆไว้
เธอโล่งใจที่เห็นว่าเขายังรอเธออยู่
“นายน้อยฉันอาบน้ำเสร็จแล้วค่ะ”
เมื่อได้ยินเสียงเจื้อยแจ้วด้านหลัง
ฮาวเหยียนก้าวขาออกไปจากห้องน้ำทันที
เขาไม่อยากจะทนอยู่ในห้องน้ำอีกแล้วเมื่อกี้แค่ได้ยินเสียงฝักบัวที่เปิดน้ำก็แทบอยากจะเข้าไปรังแกเธอ
ภาพในหัวของเขาออกมาเป็นฉากๆแทบไม่ต้องใช้การจินตนาการอะไรมาก เขาเดินกลับไปที่เตียงนอนโดยมีกุนกุนที่มีแค่ผ้าเช็ดตัวผืนเดียวพันอยู่เดินแยกไปที่ห้องแต่งตัว
สาวน้อยรีบเดินกลับมาพร้อมกับชุดนอน
เธอเห็นว่าเขาหลับตาอยู่เลยทิ้งตัวลงนอนที่เตียงอีกด้านและค่อยๆเขยิบเข้าไปใกล้ร่างใหญ่จนในที่สุดเธอก็ใช้หน้าอกของเขาแทนหมอน
เธอลองเรียกเขาเสียงเบาว่า “นายน้อย คุณหลับแล้วเหรอคะ”
ฮาวเหยียนเชอยังคงนอนนิ่งปิดเปลือกตาและทำเป็นไม่ได้ยินเสียงเรียกของเธอ
“วันนี้พี่ตูขอฉันแต่งงานด้วยค่ะ”
กุนกุนพูดด้วยน้ำเสียงธรรมดาแต่กลับทำให้ดวงตาสีม่วงลืมขึ้นมาอย่างรวดเร็วพร้อมกับกายแกร่งที่เกร็งแข็งขึ้นมาโดยไม่รู้ตัว
P.S กุนกุนยังมีไพ่ตายอีกมั้ย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น