Beloved little Treasure เธอคือสมบัติของผม
[English translator thanks, trungtnguyen123.org]
บทที่ 24
ผู้เป็นตำนานอย่างหยวนกุนกุนมีหน้าที่รับผิดชอบที่จะต้องปลุกฮาวเหยียนเชอและทำอาหาร 3 มื้อให้ทุกวัน วันแต่ละวันที่ผ่านไปช่างเป็นวันที่ตื่นเต้นของสาวน้อยจริงๆ หลังจากที่ได้ใช้ชีวิตอยู่กับเขาไม่กี่วันกุนกุนก็เริ่มคุ้นเคยกับนิสัยของเขามากขึ้น เขาชอบที่จะนั่งทำงานอยู่บ้านแต่ถ้าต้องเข้าไปที่สำนักงานใหญ่ของบริษัทฮาวเหยียนก็จะมีผู้ติดตามเป็นผู้ชายหน้าตาดี 2 คนตามเข้าไปด้วยทุกครั้ง คนแรกชื่อเจียทูซึ่งค่อนข้างจะมีบุคลิกเงียบขรึมต่างจากอีกคนดูจะมีมนุษย์สัมพันธ์มากกว่าชื่อยีทูและเขาจำกุนกุนกับน่าหลิวติงตูได้
ทุกวันหยวนกุนกุนจะต้องไปนั่งที่ห้องทำงานทุกครั้งที่ฮาวเหยียนเชอทำงานกับคอมพิวเตอร์ของเขา เธอไม่เข้าใจปิศาจหล่อร้ายคนนี้จริงๆทำไมต้องให้เธอมานั่งดูเขาทำงานและทานอาหารทุกวัน กุนกุนรู้สึกเบื่อจริงๆเลยหันไปมองผู้ติดตามของเขาทั้งสองที่ยืนอยู่อีกมุมหนึ่งของห้องสองคนนั่นยิ่งทำให้เธอแปลกใจเข้าไปอีกว่าทำไมถึงยืนอยู่แบบนั้นได้ทั้งวันโดยไม่อึดอัดใจ
ยี่ทูยิ้มให้หยวนกุนกุนที่กำลังทำหน้าสงสัยพวกเข้าอยู่ซึ่งกุนกุนก็ส่งยิ้มกว้างพร้อมลักยิ้มบนแก้มกลับไปให้ ซึ่งพอดีกับที่ฮาวเหยียนเชอเห็นรอยยิ้มนั้น
“หยวนกุนกุน” เขาเรียกเสียงเข้ม
“คะ? นายน้อย?”
“ออกไปทำอาหารมา 20 อย่างแล้วต้องมีซุปด้วยนะถ้าเธอทำไม่ถูกต้องตามที่ฉันสั่งเธอคงจะรู้ผลลัพธ์ว่าอะไรเกิดขึ้น”
“ 20 จาน ?! ”
“เธอกำลังปฏิเสธฉันอยู่เหรอ ?”
“เปล่าค่ะ แต่ว่า....”
“ทำไมยังยืนอยู่นี่อีกละ !! ”
คำสั่งของเขาทำให้กุนกุนต้องรีบวิ่งออกไปห้องครัว ฮาวเหยียนเชอหันมามองเจียทูที่ทำหน้านิ่งเฉยและหันกลับไปทำงานต่อ ไม่กี่นาทีต่อมากุนกุนก็วิ่งกลับมาที่ห้องทำงานอีกครั้ง
“นายน้อย เออ... อาหาร 20 จาน มีกำหนดเวลามั้ยคะ”
“ถ้าเธอทำไม่เสร็จภายใน 1 ชั่วโมง เธอจะรู้เองว่าอะไรจะเกิดไรขึ้น” ฮาวเหยียนเชอขู่โดยไม่เงยหน้าขึ้นมาจากคอมพิวเตอร์ ฮาวเหยียนเชอปาปากกาใส่ประตูอย่างแรง กุนกุนได้แต่มองปากกาแท่งนั้นด้วยความสงสารแต่เธอสงสารตัวเองมากกว่าจึงรีบวิ่งกลับไปที่ห้องครัว เมื่อสาวน้อยร่างอวบวิ่งออกไปแล้วเขาได้แต่สบถกับตัวเองเบาๆทำไมเขาถึงฆ่าเธอไม่ลงนะ
1 ชั่วโมงต่อมากุนกุนยืนศีรษะเข้ามาในห้องทำงานอีกครั้ง
“นายน้อย อาหารทำเสร็จแล้วค่ะ” ฮาวเหยียนเชอรับคำด้วยน้ำเสียงเยาะเย้ยในลำคอไปให้กระต่ายอ้วนขี้กลัว เขาลุกจากโต๊ะทำงานและเดินไปที่ห้องอาหารโดยไม่สนใจว่าเธอจะเดินตามมาทันหรือไม่
“ยี่ทูทำไมวันนี้นายน้อยดูอารมณ์เสียกว่าทุกวันล่ะฉันทำอะไรผิดเหรอ” กุนกุนพยายามกระซิบถามเขาลูบหัวเธอกลับเบาๆกระซิบตอบว่า
“เธอไม่ได้ทำอะไรผิดหรอกนายน้อยเขาก็เป็นแบบนี้ล่ะ” ถึงแม้จะกระซิบเบาแค่ไหนแต่เสียงของทั้งคู่ก็ยังเล็ดลอดไปที่ฮาวเหยียนเชอ
“หยวนกุนกุน !! มานี่ !!” เสียงที่ไม่เบาของเขากระตุ้นให้กุนกุนต้องรีบวิ่งตามเขาไปที่ห้องอาหารจนเดินทันเขาในที่สุด
“ทำไมเธอคลานเป็นหอยทากแบบนี้หรือเธอรอให้ใครมาอุ้มเธอหรือไง ฮึ?” สาวน้อยส่ายหัวปฏิเสธเธอไม่เข้าใจว่าปิศาจเย็นชาอย่างเขาทำไมจู่ๆถึงเปลี่ยนเป็นมังกรพ่นไฟแบบนี้ได้ เมื่อถึงห้องอาหาร ฮาวเหยียนเชอนั่งลงประจำที่ตัวเองกุนกุนที่เพิ่งตามเข้ามายังไม่ทันได้ทำอะไรก็มีคำสั่งของเขาออกมาทันที
“ตักอาหารให้ฉันซิ!! มัวยืนทำอะไรอยู่”
หยวนกุนกุนทำใจกับอารมณ์ของเขารีบเดินไปตักอาหารใส่จานของเขาทันที ฮาวเหยียนเชอหยิบตะเกียบขึ้นมาและคีบอาหารเข้าปากเต็มคำ
“รสชาติแย่มาก”
“เป็นไม่ได้ค่ะ” กุนกุนหยิบตะเกียบของฮาวเหยียนเชอขึ้นมาและใช้มันคีบอาหารที่เธอทำเข้าปากเพื่อชิม
“รสชาติมันอร่อยจะตาย” ฮาวเหยียนเชอมองตะเกียบของเขาที่อยู่ในมือของกุนกุนอย่างเงียบๆ
“นายน้อยคะ ?” กุนกุนเรียกเจ้านายของเธออีกครั้ง
“ฉันบอกว่ามันแย่ก็คือแย่”
“แต่เมื่อวานคุณยังชอบอาหารจานนี้อยู่เลยนะคะ”
“หูข้างไหนที่เธอได้ยินว่าฉันพูดว่าชอบอาหารจานนี้” เขาพูดพลางดึงหูของกุนกุนเข้ามาใกล้
“ว่าไงล่ะข้างซ้ายหรือข้างขวาที่เธอได้ยิน”
“โอ๊ย ฉันเจ็บนะคะก็เมื่อวานนายน้อยทางอาหารจานนี้ไปตั้งหลายคำ”
“งั้นวันนี้ฉันจะบอกว่ามันไม่อร่อยจะทำไม...ไปทำความสะอาดห้องน้ำซะ”
“นายน้อยทำตัวไม่มีเหตุผล” กุนกุนตัดพ้อพลางสะอื้นในคอ
“ใช่ฉันไม่มีเหตุผล..เธออยากจะรุ้มั้ยว่าอะไรจะเกิดขึ้นถ้าเธอร้องไห้ออกมา” กุนกุนพยายามกัดริมฝีปากของเธอเอาไว้
“และใครบอกให้เธอไปขอให้คนอื่นมาช่วยเธอทำอาหารพวกนี้คิดว่าฉันไม่รู้หรือไงว่าคนอื่นทำ”
“แต่นายน้อยก็ไม่ได้บอกว่าไม่ให้ฉันขอความช่วยเหลือจากคนอื่นนิคะ”
ฮาวเหยียนเชอทุบโต๊ะไม่พอใจ
“ถ้าฉันเห็นฝุ่นสักจุดในห้องน้ำฉันจะให้คนลากเธอไปลงโทษ ฉันบอกให้ไปก็รีบไป ไป!!”
สาวน้อยรีบวิ่งออกมาจากห้องอาหารทันที
เมื่อกุนกุนออกไปแล้วฮาวเหยียนเชอก็เริ่มจัดการกับอาหาร 20 จานบนโต๊ะ เขาคิดว่าเขาโกรธที่เห็นเธอส่งยิ้มยั่วยวนไปให้บอดี้การ์ดของเขา
P.S. ที่ฟาดงวงฟาดงาแบบนี้คือวันนั้นของเดือนจะมาหรือว่าหึงคะ ??? พ่อพระเอกกกกก
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น