Beloved little Treasure เธอคือสมบัติของผม
[English
translator thanks, trungtnguyen123.org]
บทที่ 55
“พี่ตู
เรากลับกันเลยได้มั้ยคะ”
“ไม่ ยังไปไม่ได้”
กุนกุนทำจมูกฟุดฟิดอย่างน่าสงสาร น่าหลิวติงตูที่ยืนอยู่เห็นเสื้อผ้าเธอเปียกไปหมดกลัวว่าเธอจะไม่สบายเลยถอดเสื้อแจ็คเก็ตอออกมาคลุมให้เธอ
“ไม่ต้องร้องไห้
พี่จะพาเธอกลับบ้านเอง”
หลิวฉิงฉิงตบบ่ากุนกุนก่อนจะพูดว่า “กุนกุนพวกเราเป็นเพื่อนห้องเรียนข้างๆ
ถ้าเธอต้องการความช่วยเหลือมาหาพวกเราได้ตลอดเลยนะ”
“ขอบใจฉิงฉิงมากนะจ๊ะ”
น่าหลิวติงตูพากุนกุนไปที่รถของเขาก่อนจะโทรบอกลุงจางคนขับรถว่า
“ลุงจางเดี๋ยวผมจะเป็นคนพากุนกุนกลับบ้านเองนะครับ”
“ครับคุณหนู” ติงตูวางสายและหันไปหยิบช็อคโกแลตจากเบาะหลังที่เขาซื้อมาส่งให้กุนกุน
“พี่ซื้อมา 2 กล่อง อย่าเพิ่งกินให้หมดทีเดียวเลยล่ะ”
“ค่ะ พี่ตู”
น่าหลิวติงตูขับรถพากุนกุนกลับมาที่อพาร์ทเม้นท์ส่วนตัวของเขาและเรียกหมอมาดูอาการบาดเจ็บของกุนกุน
“มีแค่แผลถลอกภายนอกครับ
ไม่มีอาการช้ำใน ผมจะให้ยาแก้ปวด ยาแก้อักเสบ และครีมทาแผลนะครับ” คุณหมอที่ตรวจอาการเสร็จรีบรายงานทันที
“จะไม่มีรอยแผลเป็นใช่มั้ย”
ติงตูถามหมอในขณะที่มือก็หยิบช็อคโกแลตใส่ปากกุนกุน
“ครับ
ไม่มีรอยแผลเป็นแน่นอน อีกไม่กี่วันก็จะจางลง”
“ขอบคุณ” ติงตูตอบสั้นและหันไปหยิบปึกเงินสดมาและส่งให้คุณหมอทั้งปึก
เมื่อคุณหมอออกไปแล้วติงตูก็นั่งลงบนเตียง ดึงกุนกุนให้มานั่งบนตักเขา
ทำให้เขาสังเกตเห็นสายตาของกุนกุนที่จับจ้องไปที่กล่องช็อคโกแลตที่วางอยู่บนโต๊ะข้างๆ
เขาเลยเอื้อมไปหยิบมาให้และวางกล่องลงบนมือของเธอ
“เล่าเรื่องทั้งหมดมาให้พี่ฟังแล้วถ้าเธอโกหก
พี่จะเอาช็อคโกแลตคืน”
กุนกุนกอดกล่องช็อคโกแลตไว้แน่น “ฉันยังอยากกินอยู่เลยนะคะ”
“งั้นก็เล่าเรื่องทั้งหมดให้พี่ฟัง”
“เด็กผู้หญิงที่ทำร้ายฉันเป็นกลุ่มเดียวกับที่ฝากจดหมายรักของพวกเขามาให้พี่ตูแต่พวกเขาเข้าใจผิดว่าฉันไม่ได้เอาจดหมายพวกนั้นให้พี่
เลย....เป็นแบบที่เห็นนี่ละค่ะ”
“เอ๊ะ
ก็เธอเอาจดหมายพวกนั้นให้พี่แล้วนิ”
ที่ผ่านมาติงตูไม่อยากสร้างปัญหาให้กุนกุนเชาเลยยอมรับจดหมายพวกนั้นไว้แต่ก็โยนทิ้งขยะโดยที่ยังไม่ได้เปิดอ่าน
“พวกเขาบอกว่าถ้าพี่ได้รับจดหมายจริงๆ
พี่ก็ต้องตอบพวกขาบ้าง เขาเลยคิดว่าฉันไม่ได้ส่งจดหมายให้พี่
แถมพวกเขายังเห็นฉันหอมแก้มพี่อีก เลยเข้าใจผิด” กุนกุนเล่าพลางหยิบช็อคโกแลตเข้าปาก
“เพราะเรื่องของพี่ถึงทำให้เธอเจ็บตัวโดนพวกเขาทำร้ายแบบนั้นเหรอ”
ติงตูแทบอยากจะลุกไปจัดการพวกนั้นตอนนี้เลยด้วยซ้ำ
“ใช่ค่ะ
ตอนแรกพวกเขาก็เข้ามาคุยดีๆก่อน
จะชวนฉันไปห้องน้ำก่อนกลับบ้านแล้ว...ก็ทำร้ายฉันบอกให้ฉันดูสารรูปของตัวเองก่อนจะไล่ให้ไปฆ่าตัวตาย
พี่ตู... ฉันดูน่าเกลียดมากเลยเหรอคะ”
ติงตูกำมือแน่น ก่อนจะตอบว่า “ไร้สาระที่สุดสำหรับพี่เธอน่ารักที่สุด”
“ฉันไม่อยากลดความอ้วนและทำตัวสวยแบบพวกนั้น
ทุกครั้งที่ฉันพยายามลดความอ้วน
แม่ก็มักจะบอกว่าถ้าฉันไม่กินข้าวให้อิ่มจะไปมีแรงลดความอ้วนได้ยังไง
พี่ตูฉันผิดเหรอคะที่ชอบกินอาหาร
อร่อยๆ”
P.S.
อยู่กับน่าหลิวติงตู กุนกุนแทบจะไม่ต้องทำอะไร จะเป็นง่อยมั้ยเนี่ย
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น