Beloved little Treasure เธอคือสมบัติของผม
[English
translator thanks, trungtnguyen123.org]
บทที่ 104
ที่โรงแรม น่าหลิวติงตูจองห้อง VIP สำหรับเขาและกุนกุนพร้อมทั้งไอศกรีมชุดใหญ่ให้เธอ
“พี่ตู ลองชิมดูสิคะ”
“เธอกินก่อนเถอะ”
กุนกุนยังไม่ยอมแพ้
เธอยื่นช้อนที่ตักไอศกรีมไปที่ปากของติงตู
“พี่ตูกินด้วยกันสิคะ
ฉันกินคนเดียวไม่สนุกหรอก”
น่าหลิวติงตูยอมเปิดปากตัวเองรับไอศกรีมช้อนนั้นและส่งยิ้มแปลกๆกลับไปให้เธอ
“มีอะไรผิดปกติหรือเปล่าคะ” กุนกุนจับหน้าตัวเองสงสัยว่าหน้าเธอเลอะไอศกรีมหรือเปล่าเพราะสายตาที่ของพี่ชายที่มองเธอมามันดูไม่ปกติ
“เปล่า ไม่มีอะไรจ๊ะ” ติงตูตอบพร้อมกับยกแก้วกาแฟตรงหน้าขึ้นมาจิบ
กุนกุนวางช้อนลงและหันไปดูนาฬิกาข้างผนังก็ต้องตกใจเมื่อตอนนี้เวลาห้าทุ่มกว่าไปแล้ว
“อ๊า พี่ตู นี่มันห้าทุ่มแล้วพาฉันกลับบ้านเถอะค่ะ
เชอต้องฆ่าฉันแน่ๆ”
ติงตูไม่พอใจมากที่ได้ยินกุนกุนร้องอยากกลับบ้านซึ่งนั้นหมายถึงบ้านของฮาวเหยียนเชอ
เขากระแทกแก้วกาแฟลงกับโต๊ะอย่างแรง
“พี่ตู.....” หญิงสาวตกใจกับอารมณ์ที่เปลี่ยนไปอย่างรวดเร็วของพี่ชาย
คนที่ไม่เคยอยากเป็นแค่พี่ชายผุดลุกขึ้นจากเก้าอี้ของตัวเอง
เขาบดกรามแน่นก่อนจะตะคอกออกมาว่า
“ในใจเธอมีพี่อยุ่บ้างหรือเปล่า?”
กุนกุนเองก็ลุกขึ้นและค่อยๆถอยหลังให้ห่างจากติงตู
เธอไม่เคยเห็นพี่ชายเป็นแบบนี้มาก่อน
ติงตูไม่หยุดการกระทำเขาเดินทำหน้าทะมึงไปที่กุนกุน
“ตอนนี้ในใจเธอมีแต่ฮาวเหยียนเชอสินะ?”
“ไม่ใช่นะคะ”
เธอไม่สามารถทำอะไรได้มากไปกว่าถอยหลังทีละก้าวจนในที่สุดก็ชนกับกำแพงห้อง
ติงตูที่เดินเข้ามาใกล้ดึงปกเสื้อของเธอลงทำให้เขาเห็นรอยคิสมาร์คมากมายที่ฮาวเหยียนเชอทิ้งไว้รอบคอเธอลามไปที่กระดูกไหปลาร้าและเนินอกพลันความเสียใจก็ตื้อขึ้นมาอีกครั้ง
และความรู้สึกนี้เองก็ผลักดันให้เขาทำอะไรบางอย่างที่ทำร้ายจิตใจคนที่เขารัก
กุนกุนรีบยกมือของตัวเองขึ้นปิด แต่ติงตูก็กระชากแขนเธอออก
ดึงทึ้งเสื้อเชิ้ตที่เธอสวมก่อนจะบดจูบไปที่ริมฝีปากเธอ
กุนกุนตกใจที่ตกใจกลัวก็พยายามปัดป้องและผลักเขาออก แต่ไม่เป็นผลน่าหลิวติงตูไม่เหมือนพี่ชายคนเดิมคนที่เคยให้ความอบอุ่นและใจดีกับเธอมาตลอด
ตอนนี้เขาเป็นอะไรที่เธอเองก็นึกไม่ถึง
ริมฝีปากของติงตูกดจูบลงไปอย่างแรงเขาพยายามเปิดปากกุนกุนออกและดันลิ้นของตัวเองเข้าไป
กุนกุนกัดลิ้นของเขาทันทีหวังให้เขาปล่อยเธอออกจากจูบแต่เขาไม่ยอม
“ไม่นะ....ปล่อยฉันนะคะ”
ตอนนี้เธอหวังให้ฮาวเหยียนเชอปรากฏตัวออกมาช่วยเธอเหมือนทุกครั้ง
น่าหลิวติงตูตอนนี้แทบไม่มีสติหลงเหลืออยู่ เขาบังคับเธอให้นอนลงกับพื้น
ในขณะที่มือทั้งสองข้างก็ลูบไล้ไปทั่วร่างกายนุ่มนิ่มของเธอ
“กรี๊ดดด ไม่นะคะ ฉันเจ็บปล่อยนะ”
กุนกุนร้องไห้ตะโกนออกมา
“กุนกุน” ติงตูเรียกชื่อเธอก่อนจะขบกัดไปที่ร่างกายของเธอ
“ไม่นะคะ พี่ตูอย่าทำแบบนี้” กุนกุนพยายามอ้อนวอน แต่เธอไม่สามารถขยับตัวได้เพราะแรงที่กดลงมาของติงตู
“กุนกุนเธอเป็นของพี่!!” น่าหลิวติงตูไม่สนใจน้ำตาของเธอ เขาจูบเธออีกครั้งและอีกครั้ง ซึ่งกุนกุนเองก็พยายามส่ายหน้าหนี
“พี่ตู หยุดเดี๋ยวนี้นะ !! เชอคุณอยู่ไหนช่วยฉันด้วย” เสียงกุนกุนที่เรียกชื่อฮาวเหยียนเชอทำให้ติงตูโกรธจนหน้ามืด
“อย่าเรียกชื่อมัน!! ให้พี่รักเธอ” ติงตูตะโบมจูบเธอไปทั่วหน้าที่เลอะไปด้วยน้ำตา
“ฮึก...ฮืออ...พี่ตูฉันขอร้อง
ให้พี่หยุดเถอะนะคะ ได้โปรด” เขาไม่สนใจเสียงร้องอ้อนวอนของเธอ
ชายหนุ่มดึงกางเกงของตัวเองลงมาในขณะที่อีกมือก็สัมผัสร่างกายของกุนกุนด้วยความรุนแรง
“ฉันชอบเชอคนเดียว พี่ตู ได้โปรด
อย่าทำแบบนี้ฉันแบบนี้ หยุดเถอะนะคะ” กุนกุนตะโกนละล่ำละลักออกมาด้วยอาการหายใจติดขัด
ติงตูเงยหน้าขึ้นมาจากหน้าอกเธอ รวมถึงหยุดการกระทำทุกอย่างเพียงชั่วครู่
“กุนกุน...พี่..ขอโทษ” ติงตูได้แต่พร่ำขอโทษซ้ำๆ แต่เขาก็ยังเลียร่างกายเธออย่างจาบจ้วง กุนกุนไม่ได้ฟังที่เขาพูดเลยเธอรู้สึกอยากอยู่ให้ห่างจากผู้ชายตรงหน้า
“พี่ตู ฉันขอร้องพี่ หยุดเถอะค่ะ ฮืออ”
“กุนกุนพี่รู้ว่าพี่พลาดที่ปล่อยเวลาให้ผ่านไป
พี่อยู่กับเธอมาหลายปีแต่ไม่สามารถทำให้เธอเป็นของพี่ได้ พี่ได้แต่โทษตัวเอง
กุนกุนเธอเหมือนสิ่งเสพติดของพี่
พี่เสพติดและหลงใหลเธอมาตลอดแต่ก็ชะล่าใจคิดว่าคงไม่มีใครมาแย่งเธอไปได้
บอกพี่ทีว่าพี่จะทำยังไง พี่จะหยุดตัวเองยังไง” น่าหลิวติงตูผละจากร่างกายเธอและสบดวงตาคู่หวานที่บวมช้ำเพราะการร้องไห้อย่างหนัก
“พี่ตู...ได้โปรด อย่าทำแบบนี้กับฉัน ฮึก
ฮือ….” หญิงสาวใต้ร่างกุนกุนทำได้แค่ร้องไห้ออกมา
P.S. 1 >>
ไม่แนะนำให้ผู้อ่านผู้ชายทุกคนทำแบบนี้กับผู้หญิงนะคะ
ในชีวิตจริงไม่มีผู้หญิงคนไหนรับได้กับการที่โดนคนที่รักทำร้ายหรอกนะคะ
P.S. 2 >>
หลังจากนี้ยังมีอีกหลายตอนที่ค่อนข้างทำร้ายจิตใจผู้แปล
และก็คงทีร้ายจิตใจผู้อ่านเช่นเดียวกัน ยังไงก็อดทนอ่านต่อไปนะคะ
(ไม่รู้จะปลอบใจยังไง 555+) แต่ฟ้าหลังฝนย่อมสดใสเสมอค่ะ
P.S. 3 >>
หมดกันภาพลักษณ์พี่ชายที่แสนดีของน่าหลิวติงตู
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น