Beloved little Treasure เธอคือสมบัติของผม
[English
translator thanks, trungtnguyen123.org]
บทที่ 44
“ทำไม?” ฮาวเหยียนเชอถามขึ้นมาทั้งที่ยังหลับตาอยู่
“ก็เสี่ยวชี่ของฉันมีความสามารถดมกลิ่นได้ดีเหมือนคุณเลย
มีวันนึงสาวใช้ที่บ้านเผลอไปกินอาหารหมดอายุเธอเลยอาเจียนออกมาทั้งหมด
ส่วนเสี่ยวชี่ก็เป็นลมเพราะกลิ่นอาเจียน คุณไม่คิดว่ามันน่าสงสารเหรอ?”
ฮาวเหยียนเชอไม่ลังเลที่จะเขกหัวเธออีกครั้ง
“อย่าบอกฉันนะว่า
เสี่ยวชี่ที่เธอพูดเป็นลูกของต้าชี่น่ะ” กุนกุนไม่ได้ตอบเพราะเธอต้องนวดศีรษะของเธอที่โดนเขกบ่อยขึ้นนับตั้งแต่เจอเขา
หลังจากเขกหัวเธอเขาก็เงียบไปอีกครั้งทำให้เธอคิดว่าเขาคงจะหลับแล้ว
“ฉันจะฆ่าเธอถ้าเธอแอบไปกินอาหารหมดอายุแล้วอาเจียนออกมา”
กุนกุนได้ยินคำสั่งของเขาทำให้เธอหัวเราะคิกคักออกมา
“ไม่ต้องห่วงค่ะนายน้อย
ฉันรับรองว่าจะไม่กินอาหารเสียแน่ๆ” ฮาวเหยียนเชอเขกหัวเธอเบาๆอีกครั้ง
“อู๊ย....”
หลังจากวันนั้นเหล่าสาวใช้คนอื่นต่างลงมติว่าอนาคตของกุนกุนจะได้เป็นนายหญิงของคฤหาสน์นี้แน่ๆ
เพราะนายน้อยยอมไปนอนในสวนเพื่อนเธอ
ห้องทำงานของฮาวเหยียนเชอ
หยวนกุนกุนกำลังส่งยิ้มให้เขาด้วยท่าทางไร้เดียงสา
“นายน้อย.........”
เธอเสียงเขาเสียงหวาน
“หางเธอโผล่ออกมาละ”
กุนกุนรีบคลำก้นของตัวเอง
“ไม่มีหางซะหน่อย”
“ที่ผ้ากันเปื้อนของเธอต่างหาก”
คำบอกของเขาทำให้เธอต้องก้มลงไปมองผ้ากันเปื้อนด้านหน้า
“โอ้....ไม่ใช่นะคะ
นี่ไม่ใช่หางของเสี่ยวปี่”
“หยวนกุนกุน!!”
ฮาวเหยียนเชอเริ่มเสียงดังจนเธอต้องปิดหูตัวเองเพราะเธอแอบเอาพวกมันเข้ามา
“ฉันอยู่นี่ไงคะ”
“เธอคิดว่าฉันไม่กล้าจัดการเธอจริงๆใช่มั้ย?”
“แต่นายน้อยคะ.....”
“เงียบไปเลยนะฉันไม่อยากฟังข้อแก้ตัว
ไปล้างตัวเลยนะ เอากลิ่นพวกมันออกไปเร็วๆ”
“แต่แม่ของฉันบอกว่ากลิ่นพวกนี้เบาบางมากแถมยังไม่น่ารังเกียจซะหน่อย”
“รีบไปอาบน้ำซะที”
เขาสั่งก่อนจะเขกหัวเธออีกรอบ
กุนกุนต้องคลึงหัวของเธอไปตลอดทางที่เดินไปอาบน้ำ
เมื่อสาวน้อยออกไปแล้วฮาวเหยียนเชอหยิบน้ำเย็นขึ้นมากินรวดเดียวหมดขวดเพื่อดับอารมณ์โมโห
หลังจากอาบน้ำเสร็จกุนกุนก็เข้ามานวดหลังให้เพื่อเอาใจฮาวเหยียนเชอ
“ครั้งหน้าถ้าเธอแอบเอาพวกมันเข้ามาอีกฉันจะ........”
“คุณจะตีฉัน
ฉันจำได้ค่ะ คุณบอกกับฉันมาตลอดเวลานั่นล่ะ”
“กุนกุนนี่เป็นคำเตือนครั้งสุดท้ายนะ
อย่าคิดว่าฉันไม่กล้าลงโทษเธอ”
“ค่า นายน้อย”
“ฉันลืมนาฬิกาไว้ที่สระว่ายน้ำไปหยิบมาให้หน่อย”
เธอผละมือจากไหล่เขาและเดินไปที่สระว่ายน้ำตามคำสั่ง
เมื่อกุนกุนเดินออกไป
ฮาวเหยียนเชอเลยวางรายงานที่อ่านอยู่ลงบนโต๊ะแล้วเดินไปหยิบไวน์แดงที่บาร์มาดื่ม
***สระว่ายน้ำ****
หยวนกุนกุนเดินไปหยิบนาฬิกาที่เขาลืมไว้ที่โต๊ะข้างสระ
“กุนกุน” เฉียงเจียเถาเรียก
“อ้าว
พี่เจียเถาเองเหรอคะ”
“เธอมาทำอะไรที่นี่ล่ะ”
“อ้อ
ฉันมาเก็บนาฬิกาของนายน้อยที่ลืมเอาไว้นะค่ะ”
“เหรอ งั้นไปกันเถอะ”
เจียเถาเดินไปคล้องแขนกุนกุนไว้และเดินเบียดเธอไปที่ขอบสระว่ายน้ำ
“กุนกุน
พี่ขอโทษเรื่องครั้งที่แล้วด้วยนะ พี่ไม่น่าแนะนำเธอแบบนั้นเลย”
“ไม่ใช่ความผิดของพี่หรอกค่ะ
ความจริงไม่ว่าฉันจะซ่อนพวกนั้นไว้ที่ไหน นายน้อยก็ต้องจับได้อยู่ดี
เพราะเขามีต่อมรับกลิ่นที่พิเศษมาก”
“จริงเหรอ
นี่พี่ไม่รู้เลย พี่ขอโทษจริงๆนะ ”
P.S. กุนกุนกับสระว่ายน้ำ..........
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น