Beloved little Treasure เธอคือสมบัติของผม
[English
translator thanks, trungtnguyen123.org]
Credit of photos and this story
belongs to the owner
บทที่ 154
“แน่นอน
แต่เธอต้องเสียสละตัวเองนิดนึงนะถ้าเธออยากชนะในสงครามนี้ ใครจะรู้ถ้าเธอทำตามที่ฉันบอกทั้งหมดนี้
วันรุ่งขึ้นเขาอาจจะเปลี่ยนเป็นอีกคนที่ใจดีกับเธอมากกว่าพี่หลางซะอีก”
“ทำให้ดีที่สุด
ฉันจะรอฟังข่าวความสำเร็จของเธออยู่ที่บ้านนะ”
“อะ อืม ฉันจะทำให้ดีที่สุดแล้วกัน”
กุนกุนอ้อมแอ้มตอบ ทั้งที่ในใจไม่มีความมั่นใจเลยสักนิด
“แล้วก็ทำตามที่ฉันบอกทุกอย่างนะ บาย”
“บายจ๊ะ”
หลังจากวางหูจากเพื่อนรัก
กุนกุนก็รู้สึกเป็นกังวลว่าเธอจะยั่วยวนสามีตัวเองรอดไหม
ฮาวเหยียนเชอพยายามเคลียร์งานและรีบกลับบ้าน
แต่เขาก็ยังกลับมาค่อนข้างช้าอยู่ดี
เมื่อมาถึงประตูคฤหาสน์บานใหญ่ตอนสองทุ่ม
เขาก็ตกใจกึ่งแปลกใจที่เห็นกุนกุนยืนรออยู่หน้าประตู
“เชอ คุณกลับมาแล้ว” หญิงสาวเอ่ยทักด้วยท่าทีเขินอาย “ฉันกำลังรอคุณอยู่เลยค่ะ”
ฮาวเหยียนเชอดีใจที่เห็นกุนกุนออกมาต้อนรับเขาอย่างเต็มใจแทนที่จะไปซ่อนตัวอยู่ใต้ผ้าห่มในห้องนอน
“ฉันทำอาหารเย็นไว้ คุณจะทานพร้อมกันกับฉันมั้ยคะ?”
คนเป็นสามีหน้าตึงทันทีที่ได้ยินเธอบอกว่าเข้าห้องครัวอีก
แต่ความคาดหวังที่ฉายแววจากดวงตาเธอทำให้เขาใจเย็นลงได้ กุนกุนเห็นว่าเขาไม่ตอบโต้
เธอเลยตัดพ้อไปว่า
“ถ้าคุณไม่อยากทาน
งั้นฉันไปกินคนเดียวก็ได้ค่ะ” คนที่ได้รับการสอนมาจากเพื่อนสนิท
ทำท่าจะหมุนตัวกลับ แต่ก็มีแรงดึงจากข้อมือรั้งเธอไว้
เธอเงยหน้ามองคนที่สูงกว่าที่ทำหน้านิ่งๆ
“ไปทานมื้อค่ำด้วยกันเถอะ” เสียงทุ่มต่ำของเขาทำให้กุนกุนหน้าแดง
ฮาวเหยียนเชอจูงมือเธอไปที่ห้องอาหารอย่างรวดเร็ว
ในห้องอาหาร ชายหนุ่มต้องเซอร์ไพรส์กับพฤติกรรมของภรรยาอีกรอบ
เมื่อเธอลากเขาไปนั่งที่หัวโต๊ะและนั่งลงบนตักเขาโดยไม่ลังเลและอิดออด
พร้อมทั้งเอื้อมมือไปตักอาหารมาป้อนเขาอย่างกระตือรือร้น
กุนกุนตัดเนื้อ 1 ชิ้น ป้อนให้สามี
แต่เขามองเธออย่างสงสัย ทำให้กุนกุนรู้สึกหวาดหวั่นว่าแผนของหลิวเปาจะล้มเหลวซะแล้ว
“ข้าวปั้นน้อย....”
“ฉันอยู่นี่ไงคะ” กุนกุนขานรับสามีตาใส
“เธอกำลังทำอะไร?”
“เปล่านี่คะ”
“เธอกำลังโกหกฉัน?
ต้องให้ฉันเตือนความจำหรือเปล่าว่าเธอจะโดนอะไรถ้าคิดโกหกฉัน?”
กุนกุนส่ายหน้าปฎิเสธเป็นพัลวัน
“ฉันจะให้โอกาสเธอสารภาพ”
“ฉันก็แค่อยากทำให้คุณมีความสุข”
ฮาวเหยียนเชอมองลึกลงไปในดวงตาเธอ
เธอโดนสะกดจิตหรือเปล่า? ส่วนกุนกุนก็มองใบหน้าหล่อเหลาของเขากลับเช่นกัน
แต่เธอดันหน้าแดงซะเอง
“เธอคิดจะทำยังไงให้ฉันมีความสุข?”
กุนกุนใช้สมองอันน้อยนิด เค้นคำแนะนำของเพื่อนสนิทออกมา
เธอยืนมากตัวเองออกมาเล็กน้อย ก่อนจะทาบทับลงไปบนริมฝีปากของสามีที่อยู่ตรงหน้าเบา
ก่อนจะใช้ลิ้นเล็กไล้เลียเหมือนขนมหวานที่เธอชอบ และเริ่มต้นจูบเขาก่อน
ฮาวเหยียนเชอถึงกับนิ่งอึ้งไปเมื่อเธอเป็นฝ่ายเริ่มต้นและยั่วยวนเข้าด้วยรอยจูบของเธอ
กุนกุนถอนจูบเธอออกเมื่อฮาวเหยียนเชอไม่มีทีท่าว่าจะจูบเธอกลับ
นั่นยิ่งทำให้เธอไม่มั่นใจแต่ฮาวเหยียนเชอกลับชอบใจที่เห็นท่าทีเขินอายของเธอ
แต่กุนกุนก็ไม่ยอมแพ้ เธอก้มหน้าลงไปจุมพิตเขาอีกครั้ง
และอีกครั้ง คราวนี้เธอเริ่มขบกัดริมฝีปากล่างของเขาอย่างเอาแต่ใจ
จนได้ยินเสียงครางออกมาจากลำคอของฮาวเหยียนเชอ
กุนกุนเริ่มสิ้นหวังกับแผนการของหลิวเปา
ฮาวเหยียนยิ้มอย่างพอใจเมื่อเห็นหน้าบูดบึ้งของกุนกุนที่พยายามจะเอาชนะเขา
เขาอยากรู้จริงๆว่าอะไรเป็นแรงผลักดันให้เธอทำแบบนี้
“บอกฉันมาข้าวปั้นน้อย
ใครสอนให้เธอทำให้ฉันมีความสุขแบบนี้?”
คนที่อารมณ์ดีเป็นอย่างยิ่งหยิกแก้มของภรรยาที่ทำหน้าผิดหวังอย่างชัดเจนเบาๆ
“เปาเปาสอนฉันค่ะ”
“ทำไมเธอต้องให้หล่อนมาสอนเรื่องพวกนี้ด้วย?”
กุนกุนเริ่มสังเกตสีหน้าของสามีที่ดูเหมือนจะอารมณ์ดีแล้ว
“ทำไม?” ฮาวเหยียนเชอถามซ้ำอีกครั้ง
“ก็เปาเปาบอกว่า
ถ้าฉันทำให้คุณมีความสุขได้ คุณจะรักฉัน”
เมื่อพูดถึงเรื่องนี้ฮาวเหยียนเชอผิดหวังขึ้นมาที่กุนกุนไม่รับรู้ว่าเขารักเธอมากแค่ไหน
แต่อย่างน้อยเขาก็พอใจที่เห็นกุนกุนตั้งใจทำให้เขามีความสุข เขาตีก้นเธอเบาๆ
“เธอว่าแค่การกัดฉันแบบนี้จะทำให้ฉันมีความงั้นเหรอ?”
“ความจริงเปาเปาบอกให้ฉันเลีย จูบ และกัด
ทั้งสามอย่าง จะทำให้คุณชอบใจ”
ท่าทางใสซื่อของภรรยาทำให้เขาหลุดหัวเราะออกมาจริงๆ
หลิวเปานี่ร้ายกาจจริงๆ
**************************************************************************************************
P.S. แปลช้า แปลติดขัด ตรงไหน กราบขออภัยมา ณ ทีนี้ // เหมือนแผนจะเข้าท่า?
ก่อนบ้านจะบึ้ม น้องนางเค้าอาจจะท้องก่อนก็ได้น้าา 555555
ตอบลบต้องดูว่าน้ำยาอิเชอจะได้ผลหรือเปล่าค่ะ 5555
ลบแผนการนี้สำเร็จได้แบบไม่ต้องออกแรงมากเลย แค่นี้อิเชอก็ตกหลุมง่ายๆแล้ว
ตอบลบถูกค่ะ แค่นี้สามีก็ระทวยแล้ว กุนกุนเอ้ยยยยยย
ลบ